Γιατί πολιτισμός είναι πολλά περισσότερα από το μέγαρο μουσικής
Τα τελευταία χρόνια, με την συμβολή της οικονομικής κρίσης και την άνοδο των ακροδεξιών και εθνικιστικών ιδεολογιών, παρατηρούμε την εξάπλωση, για μια ακόμα φορά, διάφορων ιδεών περί της ανωτερότητας κάποιων φυλών σε σχέση με κάποιες άλλες. Την καλύτερη απάντηση την έχει δώσει ο Αμερικάνος ανθρωπολόγος Ralph Linton, στο βιβλίο του “Η μελέτη του Ανθρώπου”, που δημοσιεύτηκε το 1936.
Απολαύστε υπεύθυνα.
Διακόσια χρόνια μετά τη γέννηση του Ρώσου αναρχικού Μ. Μπακούνιν, ενός από τους λίγους που συνδύασε τη θεωρία με την επαναστατική πράξη, αναζητούμε πίσω από τον μύθο την «κληρονομιά» του, στο θολό τοπίο της σύγχρονης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Τον Φλεβάρη του 1917, ο τότε 26χρονος Αντόνιο Γκράμσι δημοσίευσε στο, σαν εφημερίδα φυλλάδιο, La città futura (η πολιτεία του μέλλοντος) το γεμάτο πάθος κείμενό του “Μισώ τους αδιάφορους”, που σαν σκοπό είχε να αφυπνίσει τον αναγνώστη από τη νάρκη και την αδιαφορία, που χαρακτήριζαν εκείνη την εποχή.
Σύμφωνα με κάποιες πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ένας στους τρεις έλληνες πιστεύει πως μας ψεκάζουν. Το ποσοστό αυτό είναι ανησυχητικά μεγάλο, αν και θέλω να πιστεύω πως πολλοί από αυτούς που δήλωσαν ότι πιστεύουν την συγκεκριμένη θεωρία συνωμοσίας το έκαναν για πλάκα. Πέραν της πλάκας όμως το θέμα είναι σοβαρό γιαυτό και στο παρόν άρθρο επιχειρούμε μια ανασκευή της παραπάνω συνωμοσιολογικής θεωρίας με βάση την φυσική.
Απολαύστε υπεύθυνα.
Πάνω στης Τροίας τα βουνά που ’ναι σαν κωλομέρια
καθότανε ο Όμηρος με την ψωλή στα χέρια.
Καθώς μαλακιζότανε και σκόρπιζε το χύσι
θεία του ήρθε έμπνευση το έπος του ν’ αρχίσει.
Το 1911 ο Ράδερφορντ παραγματοποίησε ένα πείραμα με το οποίο αποκάλυψε την δομή του ατόμου, τον ατομικό πυρήνα για την ακρίβεια. Τα αποτελέσματα του πειράματος, όπως ο ίδιος τα περιέγραψε λίγο αργότερα, ήταν σαν να πυροβολούσες ένα φύλλο χαρτί και κάποιες από τις σφαίρες να εξοστρακίζονται σαν να ήταν το φύλλο του χαρτιού ένας συμπαγής τοίχος.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (γενν. ως Eugen Berthold Friedrich Brecht, 10 Φεβρουαρίου 1898 - 14 Αυγούστου 1956) ήταν Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Έντονα πολιτικοποιημένος, θεωρείται ο πατέρας του "Επικού θεάτρου" (Episches Theater) στη Γερμανία και ως ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους του αιώνα που μας πέρασε.